🌿 Avontuur in Oost-Java: Mijn Bezoek aan Tumpak Sewu, de Waterval van Duizend Stromen

Er zijn van die plekken waarvan je denkt: “Is dit echt? Of sta ik in een droom?”
Tumpak Sewu, verscholen tussen de groene heuvels van Oost-Java, was voor mij precies zo’n plek. Een magisch amfitheater van water, natuur en stilte. En ja, ik heb nog steeds spierpijn van de klim naar beneden. Maar het was elke stap waard.

Na een vroege rit vanuit Malang, met koffie in mijn ene hand en een camera in de andere, bereikten we het uitkijkpunt nét op tijd voor de zonsopgang. De zon brak langzaam door het ochtendmistje, en daar verscheen het: Tumpak Sewu in volle glorie.
Stromend water dat van alle kanten langs de rotswanden naar beneden viel, als een gordijn van zilver. Ik zweer het: ik had kippenvel.

Kijken van boven is prachtig, maar als je echt avontuur wil: ga naar beneden.
De afdaling is niet voor de faint-hearted. Je volgt een smal, glibberig pad door het oerwoud, kruipt langs bamboehekken, stapt over modderige rotsen en daalt af via geïmproviseerde trappen en touwen.
Je wordt nat. Je wordt vies. En je lacht als een kind.

Onderweg kom je langs kleine watervalletjes, klim je over boomwortels en hoor je het gebulder van het water steeds luider worden. De lucht wordt vochtiger, frisser. Tot je daar staat — midden in de kloof, aan de voet van Tumpak Sewu.

Het is moeilijk te beschrijven wat je voelt als je daar staat. Je kijkt omhoog en ziet tientallen waterstralen van wel 120 meter hoog naar beneden donderen. De lucht is gevuld met nevel, je huid met dauw.
Je voelt je klein — maar op de best mogelijke manier.

Ik trok mijn schoenen uit, stapte in de rivier en liet het water langs mijn benen stromen. Ik zat daar zeker een half uur gewoon te kijken, luisteren, ademen. Geen wifi, geen notificaties. Alleen natuur. Alleen nu.

Na een natte, glibberige maar voldane klim omhoog, was het tijd voor wat droneshots vanaf het uitkijkpunt. Als je een drone hebt: deze plek is een droom. Zorg wel dat je vroeg bent, want rond 10:00 uur komen de tourgroepen.

Ik verbleef in een eenvoudige homestay vlakbij de waterval. Niets luxe, maar je wordt wakker met het geluid van vogels en stromend water — en dat is alles wat je nodig hebt. De gastheer bracht me zelfs ‘s ochtends verse bananenpannenkoeken. Wat wil je nog meer?

Ik heb veel watervallen gezien in mijn leven, maar Tumpak Sewu is anders. Niet alleen door haar schoonheid, maar door de hele reis ernaartoe — het glibberen, het hijgen, het nat worden, het weer omhoog klimmen.
Het is geen plek die je even “meepakt”. Het is een ervaring. Een herinnering. En geloof me: die wil je maken.